Tajemnica częstego zapraszania przez dziennikarzy do telewizyjnych audycji Stefana Niesiołowskiego, którą chce rozwikłać Pani Janina Jankowska, dla mnie żadną tajemnicą nie jest.
Skoro tego „człowieka renesansu” zaprasza się do programów, których tematami są: finanse i bankowość, budowa autostrad, budowa stadionów, wiara i religia, media, kultura, sport, hodowla, rolnictwo, sadownictwo z naciskiem na owoce miękkie, przemysł, gospodarka morska, surowce, wojsko, lotnictwo, sport, transport, służby specjalne, polityka zagraniczna, edukacja i ostatnio internet oraz zagrożenia płynące z cyberprzestrzeni to wcale nie znaczy, że ktoś na wiedzę Niesiołowskiego w tych tak różnych dziedzinach i tematach liczy.
Mniej więcej powód jest taki sam jak z zapraszaniem do TVN24 w roli „eksperta”, pułkownika Stefana Gruszczyka, ojczyma Justyny Pochanke.
Po prostu do minimum jest wyeliminowane ryzyko, że zaproszony gość powie coś, co włodarzom tej telewizyjnej stacji nie jest na rękę. Po drugie, tak jak w cyrku, zawsze potrzebny jest ktoś, kto w antrakcie będzie robił fikołki w trocinach i końskim łajnie zabawiając publikę.
Bardziej zasadne jest pytanie, dlaczego rządząca partia godzi się, aby Niesiołowski był jej twarzą i zabierał głos na wszystkie tematy, co jest ewidentnym lekceważeniem wyborców.
I tu rola Niesiołowskiego jest nie do przecenienia.
Każdy jego chamski atak, potok stałych i wyświechtanych już epitetów oraz to charakterystyczne, nerwowe kiwanie się, jak u chorego na ADHD sprawia, że każdy inny polityk PO, choćby powiedział coś bardzo niestosownego to na tle Niesiołowskiego jawi się, jako oaza łagodności.
Dla mnie zagadką jest coś innego.
Interesuje mnie, że tak powiem wnętrze posła Niesiołowskiego i powód tej nienawiści, której nie potrafi ukryć.
On, jeżeli przypomnimy sobie mord dokonany w łódzkiej siedzibie PiS, posunął się do bezczelnego kłamstwa by w jakiś sposób pomóc Ryszardowi C. w tym by uznano go za głupca tarkującego wszystkich polityków jak leci z równą nienawiścią.
Czyżby rozumiał nienawiść mordercy?
Ciekawi mnie też, jak długo człowiek może psychicznie znieść granie roli klowna fikającego kozły w tych trocinach i końskim łajnie.
Nie wierzę, że Niesiołowskiemu jest z tym lekko. Jeżeli tli się w nim jeszcze jakaś resztka przyzwoitości i człowieczeństwa to wierzcie mi, on się strasznie męczy.
