„Gazeta Wyborcza” próbuje wyperswadować prezydentowi Andrzejowi Dudzie zamiar pozbawienia Tomasza Grossa, Krzyża Kawalerskiego Orderu Zasługi RP przyznanego mu w 1996 roku przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Paweł Wroński - jak to ma w zwyczaju - pokrętnie pyta:„Konsultacje powinny objąć także zasadnicze pytanie: czy ta decyzja będzie formą ukarania prof. Jana T. Grossa, czy też jej skutkiem będzie ośmieszenie Polski?”
Odpowiem pytaniem na pytanie. Co bardziej ośmiesza Polskę? Odebranie odznaczenia antypolskiemu kłamcy i oszczercy czy zgoda, aby osoba szkalująca Polskę na arenie międzynarodowej paradowała z orderami nadanymi przez Rzeczpospolitą? A teraz kolejny argument przemawiający zdaniem Wrońskiego za pozostawieniem Grossa w spokoju: „Jego największą zasługą było otwarcie kopniakiem drzwi, czyli przypomnienie o zbrodniach na Żydach popełnionych polskimi rękami na Podlasiu. Publikacja stała się początkiem dyskusji, która przeorała polską świadomość”.
Ja myślę, że największą zasługą Grossa dla środowiska „Gazety Wyborczej” było zupełnie coś innego. On kopniakiem próbował zamknąć drzwi, za którymi znajdowała się zbrodnicza przeszłość i antypolska działalność zdrajców Polski typu Stefan Michnik czy Bolesław Gebert – tak niewygodna dla środowiska z ulicy Czerskiej. Jak to robił? W „Upiornej dekadzie” pisał: „Komuniści pochodzenia żydowskiego pracowali w bezpieczeństwie, jako komuniści, a nie, jako Żydzi”
Oto odkrycie godne Nobla. Tylko, dlaczego Gross nigdy nie poszedł dalej tym tropem i nie napisał, że szmalcownicy pochodzenia polskiego denuncjowali Żydów, jako szmalcownicy, a nie, jako Polacy? Posługując się tą logiką Polakami można nazywać tylko kierownictwo i żołnierzy Armii Krajowej, którzy tych szmalcowników likwidowali.
W 2001 roku prof. Jerzy Robert Nowak napisał książkę „100 kłamstw J.T. Grossa o żydowskich sąsiadach i Jedwabnem”, w której dosłownie zmasakrował nie tylko „historyczny warsztat” Grossa, ale przede wszystkim antypolskie intencje autora. Wroński i to potrafi usprawiedliwić pisząc: „Gross pełni jednak ważną funkcję w naszej polskiej dyskusji tożsamościowej. Można go porównać do termometru. To prawda, pomiar bywa niedokładny, zwiastuje jednak gorączkę w przypadku, gdy my bardzo chcielibyśmy, aby w ogóle nie było choroby”.
Czy na niedokładność termometru zrzuci też szanowny redaktor słowa Grossa o tym, że „w czasie okupacji Polacy zabili więcej Żydów niż Niemców”?
Redaktorze Wroński - ja jednak jestem odmiennego zdania i skomplementuję Grossa. On, jako termometr jest wręcz perfekcyjnie dokładny. Zgodnie z obstalunkiem „Przedsiębiorstwa Holokaust” został tak skonstruowany i zaprogramowany, aby Żydzi mieli zawsze 36,6, a Polakom nie schodziło poniżej 40 stopni i taki pomiar od wielu lat obowiązuje. Tekst Wrońskiego kończy się słowami: "Nie przesądzam decyzji prezydenta Dudy. Wywierana jest na niego mocna presja ze strony własnego zaplecza politycznego i środowisk "patriotycznych". Z punktu widzenia polityka to rzeczywiście wielka pokusa, aby z odebrania odznaczenia Janowi T. Grossowi uczynić symbol. Ogłosić koniec "pedagogiki wstydu" i stanąć na czele obrońców "Polski bezgrzesznej" - by tworzyć nowy model polityki historycznej. W tej wizji Polska będzie heroiczną ofiarą, a wszelkie rysy na tym wizerunku będą wypierane ze społecznej świadomości. I cóż z tego, że będzie to obraz zakłamany?"
Z tego epilogu wyłania nam się ukryta między wierszami „prawda” Michnika i s-ki mówiąca, że obowiązywać ma po wszech czasy wersja o jednej tylko „bezgrzesznej” nacji i jedynej w dziejach ludzkości „heroicznej ofierze”. Swój artykuł Paweł Wroński zatytułował „Zabrać „zdrajcy” order?, co tylko na pierwszy rzut oka wygląda jak mój tytuł. Nie, nie dokonałem plagiatu. Bez znaku zapytania i wzięcia zdrajcy w cudzysłów jest to coś zupełnie innego, pod czym – wierzę – podpisałyby się miliony moich rodaków.
Artykuł opublikowany w „Warszawskiej Gazecie”
Nowy numer „Polski Niepodległej” już w kioskach
